چرا باید از ابتلای حیوانات به کرونا نگران شویم؟ - وبلاگ دایی جان

به گزارش وبلاگ دایی جان، خطر ابتلا به SARS-CoV-2 از یک حیوان، برای بیشتر مردم، بسیار کمتر از قرار گرفتن در معرض آن از طریق یک انسان دیگر است. اما اگر ویروس کرونا حیوانات را مبتلا کند و در میان آن ها توسعه یابد، می تواند هر چند مدت یکبار دوباره و به شکل نو به انسان ها باز گردد. چنین فرآیند رفت و برگشتی اکنون از سوی دانشمندان مورد توجهه قرار گرفته و به گفته آن ها به راحتی می تواند سلامت عمومی بشر را تهدید کند.

به گزارش وبلاگ دایی جان، در آوریل 2020 بود که اخباری مبنی بر ابتلای ببر ها و شیر های باغ وحشی در برانکس به کووید-19 منتشر شد. ماه ها پس از این تشخیص های شگفت انگیز، محققان و دانشمندان بررسی کننده SARS-CoV-2- ویروسی که باعث COVID-19 می گردد- را در ده ها گونه حیوان دیگر، چه در اسارت و چه در حیات وحش، پیدا کردند. چگونه بسیاری از حیوانات به ویروس کرونا مبتلا می شوند؟ و این چه معنایی برای سلامت عمومی انسان و حیوان دارد؟

برخی محققین دامپزشکی وجود دارند که بیماری های حیوانی، از جمله بیماری های مشترک بین انسان و دام را که می توانند هم انسان و هم حیوانات را آلوده کنند، بررسی می کنند. در این میان، برای مسئله سلامت عمومی انسان و حیوان مهم است که بدانیم چه گونه هایی از این جانداران در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند. برای این منظور آزمایشگاه های سراسر جهان حیوانات اهلی، اسیر و وحشی را برای رهگیری ویروس کرونا در میان آن ها آزمایش کرده اند و علاوه بر آن تلاش شد تا گونه ها حساس به این ویروس نیز شناسایی گردد. لیست حیوانات آلوده تا به امروز شامل بیش از ده گونه است. اما در واقعیت، عفونت ها ممکن است بسیار گسترده تر باشند، زیرا گونه ها و حیوانات منفرد بسیار کمی مورد آزمایش قرار گرفته اند. دانشمندان می گویند این موضوع پیامد های جدی برای سلامت انسان دارد، زیرا حیوانات نه تنها می توانند پاتوژن هایی مانند ویروس کرونا را منتشر کنند، بلکه می توانند منبع جهش های تازه نیز باشند.

کدام حیوانات به ویروس کرونا مبتلا شده اند؟

تا فوریه 2022، محققان و آزمایشگاه های تشخیص دامپزشکی تایید کرده اند که 31 گونه حیوان نسبت به SARS-CoV-2 حساس هستند. علاوه بر حیوانات خانگی و حیوانات باغ وحش، محققان دریافته اند که تعدادی از پستانداران غیرانسانی شامل راسوها، موش های آهویی، کفتارها، موش های جنگلی، گندراسو های راه راه و روباه قرمز از جمله حیواناتی هستند که مستعد ابتلا به SARS-CoV-2 هستند. آهوی دم سفید و راسو تنها دو گونه جانوری هستند که در حیات وحش حامل این ویروس هستند. خوشبختانه، به نظر نمی رسد که بیشتر این حیوانات به استثنای راسو، مانند انسان ها بیماری بالینی را تجربه کنند. با این حال، حتی حیواناتی که به نظر بیمار نیستند نیز ممکن است بتوانند ویروس را به یکدیگر و به طور بالقوه به انسان ها منتقل کنند. هنوز سوالات زیادی در مورد اینکه کدام حیوانات می توانند به ویروس مبتلا شوند و آن را به انسان منتقل کنند، بی پاسخ مانده است.

نحوه جستجوی ویروس کرونا در حیوانات

سه راه برای مطالعه بیماری های مشترک بین انسان و دام وجود دارد؛ اول با مشاهده حیوانات خانگی یا گونه های اسیر مانند حیوانات باغ وحش ها، دوم آزمایش حیوانات وحشی برای تشخیص ابتلا به ویروس کرونا و در نهایت قرار دادن حیوانات در معرض ویروس در آزمایشگاه. در مراحل اولیه شیوع گسترده ویروس کرونا، زمانی که تعدادی از صاحبان حیوانات خانگی یا مراقبان باغ وحش، حیواناتی را با مسائل تنفسی یا سرفه مشاهده کردند، از دامپزشکان خواستند تا آن ها را مورد آزمایش ویروس کرونا قرار دهند. برای این کار از همان فرآیند نمونه برداری از طریق دستگاه PCR استفاده شد، زیرا برای حیوانات نیز به همان میزان انسان ها خوب عمل می کند. همچنین آزمایشگاه های تشخیص دامپزشکی مانند آزمایشگاه های انسانی، سالانه صد ها هزار آزمایش برای بیماری های حیوانی انجام می دهند، بنابراین دانشمندان به راحتی توانستند آزمایش SARS-CoV-2 را آغاز کنند.

با تکیه بر تحقیقات قبلی، دانشمندان توانسته اند فرضیه هایی در مورد اینکه کدام حیوانات مستعد ابتلای بیشتر هستند را در معرض آزمایش قرار دهند. گربه ها، همستر ها و راسو ها همگی در طی اولین موج شیوع کرونا در سال 2002 آلوده شدند، بنابراین محققان را مطرح کردند که آن ها نسبت به ویروس کرونای تازه حساس هستند. مطمئناً، تحقیقات نیز نشان داد که SARS-CoV-2 به راحتی این گونه ها را در محیط آزمایشگاهی آلوده می کند. برای مثال، در طول تابستان و پاییز 2020 که کرونا در سراسر ایالات متحده منتشر شد، این ویروس به سرعت در میان راسو ها شیوع یافت و این جانور، چون با همنوعان خود ارتباط بسیار نزدیکی دارد، این ویروس را در تمام مزارع ایالات متحده منتشر کرد.

اخیراً و در 7 فوریه 2022 نیز محققان یک مقاله علمی را منتشر کردند که نشان می داد گوزن های استاتن آیلند نیویورک، به نوع اومیکرون آلوده شده اند. از آنجایی که این ویروس سویه غالب در میان اهالی نیویورک بود، شواهد قوی عرضه می کند که انسان ها به نوعی ویروس را به گوزن منتقل کرده اند. با این حال نحوه اولین تماس آهو ها در حداقل شش استان آمریکا و کانادا با SARS-CoV-2 هنوز به صورت یک راز به جای مانده است. در نهایت، برای درک چگونگی تأثیر ویروس کرونا بر حیوانات، محققان آزمایش های در معرض ویروس قرار دادن حیوانات به صورت کنترل شده را با دقت بررسی کردند. این مطالعات ارزیابی می کنند که حیوانات آلوده چگونه ویروس را دفع می کنند، علائم بالینی دارند یا خیر، و چقدر ویروس را در گونه های مختلف جهش می دهند.

خطرات ویروس کرونای پرش گونه

خطر ابتلا به SARS-CoV-2 از یک حیوان، برای بیشتر مردم، بسیار کمتر از قرار گرفتن در معرض آن از طریق یک انسان دیگر است. اما اگر ویروس کرونا در میان حیوانات منتشر و توسعه یابد، گهگاهی به انسان ها بازمی گردد که به این فرآیند ویروس پرش گونه می گویند. در این فرآیند اول، عفونت حیوانات به سادگی غلظت SARS-CoV-2 را در یک محیط افزایش می دهد. دوم، جمعیت زیادی از حیوانات که می توانند عفونت را حفظ کنند، می توانند به عنوان یک مخزن برای ویروس عمل کنند و حتی اگر تعداد عفونت ها در انسان کاهش یابد، آن را حفظ می کنند. این امر به ویژه در مورد حیواناتی است که به تعداد زیاد در منطقه ها حومه شهر زندگی می کنند و می توانند ویروس را به انسان ها منتقل کنند.

سرانجام، زمانی که SARS-CoV-2 از انسان به حیوانات سرایت می کند، آزمایش ها نشان می دهد که ویروس به سرعت جهش ها را جمع می کند. به عبارت دیگر ویروس ها با جهش با ویژگی های منحصر به فرد - درجه حرارت بدن، رژیم غذایی و ترکیب ایمنی - هر حیوانی که در آن زندگی می کنند، سازگار می شوند؛ بنابراین هرچه گونه های بیشتری از حیوانات آلوده شوند، جهش های بیشتری رخ خواهد داد. این امکان نیز وجود دارد که سویه های تازهی که در افراد ظاهر می شوند، گونه های تازه جانوری را آلوده کنند. یا این امکان وجود دارد که انواع تازه در ابتدا از حیوانات نشأت گرفته و انسان ها را آلوده کنند.

داستان SARS-CoV-2 در حیوانات هنوز به سرانجام نرسیده است. بر اساس CDC، از هر 10 بیماری عفونی انسانی، 6 مورد می توانند از حیوانات به انسان سرایت کنند و حدود سه چهارم بیماری های عفونی تازه یا نوظهور در افراد از حیوانات ناشی می گردد. تحقیقات نشان داده است که سرمایه گذاری در مطالعه بیماری های مشترک بین انسان و حیوان می تواند به میزان زیادی هزینه های همه گیری های آینده را کاهش دهد، و این نوع تحقیقات پیچیده از لحاظ تاریخی با بودجه کمتری روبرو بوده است. با وجود این، در سال 2021، CDC تنها 193 میلیون دلار به مطالعه بیماری های عفونی مشترک بین انسان و دام اختصاص داد که کمتر از یک چهارم از 1 درصد کل بودجه CDC است. هنوز ناشناخته های زیادی در مورد نحوه انتقال ویروس ها بین انسان و حیوانات، نحوه زندگی و جهش آن ها در جمعیت حیوانات و خطرات ویروس های پرش گونه وجود دارد. هر چه محققان بیشتر در این خصوص بدانند، مقامات بهداشتی، دولت ها و دانشمندان بهتر می توانند برای همه گیری های بعدی آماده شوند و یا از وقوع آن جلوگیری کنند.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ دایی جان