ژیاردیا یا عفونت انگلی - وبلاگ دایی جان

به گزارش وبلاگ دایی جان، ژیاردیا یک عفونت تک یافته یی انگلی در روده ی باریک است که به وسیله تک سلولی به نام ژیاردیا لامبلیا ایجاد می گردد و می تواند باعث اسهال حاد یا مزمن و اختلال در جذب ویتامین های محلول در چربی ها گردد. در عفونت های شدید می توان کم خونی، مدفوع چرب، ضعف و کاهش وزن را هم در بیمار مشاهده کرد. این انگل در تمام نقاط دنیا دیده شده است. اما مقدار آلودگی انسان ها در منطقه ها مختلف دنیا بین یک تا بیست و پنج درصد فرق دارد و در منطقه ها گرمسیر و نقاطی که تراکم جمعیت زیاد و امکانات بهداشتی کم است شیوع بیشتری دارد.

ژیاردیا یا عفونت انگلی

ژیاردیا یک عفونت تک یافته یی انگلی در روده ی باریک است که به وسیله تک سلولی به نام ژیاردیا لامبلیا ایجاد می گردد و می تواند باعث اسهال حاد یا مزمن و اختلال در جذب ویتامین های محلول در چربی ها گردد. در عفونت های شدید می توان کم خونی، مدفوع چرب، ضعف و کاهش وزن را هم در بیمار مشاهده کرد. این انگل در تمام نقاط دنیا دیده شده است. اما مقدار آلودگی انسان ها در منطقه ها مختلف دنیا بین یک تا بیست و پنج درصد فرق دارد و در منطقه ها گرمسیر و نقاطی که تراکم جمعیت زیاد و امکانات بهداشتی کم است شیوع بیشتری دارد. این عفونت انگلی در تمام نقاط ایران هم (از تهران و سایر شهرهای بزرگ گرفته تا روستاها) به اسم شایع ترین عفونت های انگلی محسوب می گردد. انسان ها تنها مخزن شناخته شده ی انگل ژیاردیا هستند و بچه ها سه برابر بیشتر از بزرگسالان مستعد ابتلا به عفونت اند. این بیماری از شخصی به شخص دیگر یا به وسیله مصرف غذا و آب آلوده منتقل می گردد. ژیاردیا به ندرت به دلیل آلودگی منابع آب شرب با فاضلاب به صورت بیماری همه گیر در می آید و در برخی از موارد دلیل اسهال مسافران همین انگل است.

علائم بالینی:

معمولا در بیشتر موارد آلودگی منجر به بروز علایم بالینی نمی گردد. کیست ژیاردیا ممکن است در مدفوع تعدادی از افراد سالم جامعه (ناقلین) دیده گردد و دوره ی حامل بودن آن تعیین نیست. فاصله ی بین آلودگی و بروز علایم حدود پانزده روز است، بی اشتهایی، تهوع، احساس سنگینی سردل و اسهال آبکی از علایم بیماری حاد است.

گاهی مشکل مزمن بیماری به صورت اسهال مزمن، کاهش وزن، اتساع شکم و نفخ به مدت چند ماه خود را نشان می دهد و در این زمان مدفوع کم رنگ و حجیم و بدبو است. در این شکل از بیماری اختلال در جذب چربی و کاهش جذب B12 دیده می گردد. هم چنین به ندرت باعث عفونت کیسه ی صفرا و علایم حساسیتی شدید می گردد.

تشخیص:

1 ـ آزمایش نمونه ی مدفوع (حداقل سه بار در سه روز مختلف)

2 ـ نمونه برداری از دوازدهه

3ـ گاهی هم از روش شناسایی پادتن های ضد انگل ژیاردیا در خون استفاده می گردد.

درمان:

آلودگی به ژیاردیا ممکن است برای سال ها باقی بماند و در کشورهای پیشرفته به طور معمول درمان حاملان کیست توصیه می گردد. ولی در کشورهایی که آلودگی زیاد است (مثل کشور ما) افرادی که بدون علامت هستند و ضعف ایمنی ندارند، درمان افراد بدون علامت ممکن است سودی نداشته باشد.

درمان دارویی در بیماران علامت دار داروی مترونیدازول است که باید با نظر پزشک آغاز شده و انتها یابد. موارد مقاوم به درمان هم گزارش می گردد که آنالیز بیشتری را می طلبد.

پیشگیری:

ـ شست و شوی دست ها با آب و صابون قبل از غذا

ـ شست و شوی دست ها با آب و صابون بعد از دستشویی

ـ عدم نوشیدن آب هایی که به سلامت آنها اطمینان وجود ندارد، مثل: آب چاه، چشمه، رودخانه و...

ـ عدم مصرف یخ هایی که احتمال آلودگی آنها با خاک، زمین و...می رود مثل یخ هایی که در بین شهرها به روی زمین یا گونی پیچیده شده و به سلامت آبی که از آن تهیه شده یا تمیزی محل نگهداری آن اطمینان نیست.

ـ آموزش بچه ها جهت مصرف مواد غذایی شخصی و استفاده از لیوان شخصی یا یک بار مصرف در محیط مهد کودک، مدارس و...

منبع: نشریه 7 روز زندگی شماره 111

منبع: راسخون