تو مو می بینی و من ریزش مو
به گزارش وبلاگ دایی جان، آلوپسی یعنی طاسی و آلوپسی آندروژنیک به معنای طرح ریزش موی مردانه، یکی از شایع ترین انواع ریزش مو است. این نوع از آلوپسی در سن بین 20 تا 30 سالگی شایع تر است و با کاهش تدریجی موها در ناحیه فوق سر و تقاطع پیشانی و گیجگاهی شروع می گردد. این طرح ریزش مو در هر زمانی بعد از بلوغ شروع می گردد و ایجاد موی پیچ خورده
تو مو می بینی و من ریزش مو
مقایسه ریزش موی زنانه و مردانه
آلوپسی یعنی طاسی و آلوپسی آندروژنیک به معنای طرح ریزش موی مردانه، یکی از شایع ترین انواع ریزش مو است. این نوع از آلوپسی در سن بین 20 تا 30 سالگی شایع تر است و با کاهش تدریجی موها در ناحیه فوق سر و تقاطع پیشانی و گیجگاهی آغاز می گردد. این طرح ریزش مو در هر زمانی بعد از بلوغ آغاز می گردد و ایجاد موی پیچ خورده اولین علامت آن است.خط رویش مو در ناحیه پیشانی از جلو به سمت عقب پسروی می کند و در ناحیه پیشانی گیجگاهی از مو خالی می گردد که با نام جزیره پروفسور معروف است و پیشانی عظیم و پهن می گردد. البته سرعت ریزش مو در افراد گوناگون فرق دارد. ممکن است یک ریزش موی ناگهانی در 20 سالگی آغاز شده و سپس پیشرفت آن تدریجی شده و سال ها طول بکشد. ریشه مو و موها ظریف تر و روشن تر می شوند و کم کم موهای ترمینال با موهای ولوس یا پرزی جایگزین می شوند. اما به طور معمول این فرایند در سمت گیجگاهی سر و پشت سر ایجاد نمی گردد. این نوع ریزش مو تا حد زیادی به ژن گیرنده آندروژن ارتباط دارد و شکی وجود ندارد که فاکتورهای ارثی آن پلی ژنیک بوده و هرچه تعداد افراد در اقوام فرد و به خصوص نزدیکان شخص که دچار این ریزش باشند بیشتر باشد، احتمال این آلوپسی در فرد بالاتر می رود و به خصوص در رابطه با مادر شخص نسبت به پدر مهم تر می کند. احتمالا این شکل ریزش مو در پیش از 30 سالگی و پس از 50 سالگی هر کدام ژن مخصوص به خود را دارند. این آلوپسی وابسته به ترشحات آندروژن بوده و در ارتباط با ژن گیرنده آندروژن است، به طوری که افراد عقیم شده دچار طاسی نمی شوند به خصوص اگر پیش از بلوغ عقیم شده باشند.
چه باید کرد؟
از درمان هایی که در این نوع آلوپسی با موفقیت کاربرد دارد، مینوکسیدیل است که سبب افزایش زمان زنده ماندن سلول های پاپیلای درم شده و فاز آناژن را طولانی نموده و در نتیجه سبب عظیمی مقدار ساقه مو می گردد. در مطالعات کلینیکی در صورتی که از آغاز این نوع آلوپسی بیش از 10 سال نگذشته و حداکثر اندازه طاسی 10 سانتی متر مربع بیشتر نباشد و به خصوص در کسانی که تعداد موی ناحیه پیش از درمان بیش از 30 عدد در سانتی متر مربع باشد، مینوکسیدیل موثر است. محلول مینوکسیدیل بین 2 تا 5 درصد تجویز شده و اغلب رشد دوباره مو تقریبا در عرض 2 ماه بعد از اولین کاربرد ایجاد می گردد و کسانی که به این درمان پاسخ می دهند، برای حفظ آثار آن باید استفاده از مینوکسیدیل را ادامه دهند. در مقایسه، غلظت 5 درصد مینوکسیدیل سبب افزایش وزن موها تا 45 درصد بوده است. فیناستراید 1 میلی گرم که مهارنماینده 5 آلفاردوکتاز است، سبب کاهش ریزش مو و افزایش تعداد موها شده و نشان داده شده است که سبب توقف ریزش مو در 90 درصد مردان حداقل تا پنج سال شده است. در صورت پاسخ ندادن به درمان های نام برده شده فوق پس از 12 ماه استفاده از آنها، دیگر این داروها موثر نیستند و باید قطع شوند. البته استفاده از دو داروی فوق الذکر به طور هم زمان موثرتر از هر کدام به تنهایی است. در رابطه آثار جانبی فیناستراید باید گفت غیرشایع و عظیمنمایی شده است. به تازگی آنالیز ماده ای دارویی به نام فلوریدیل که یک آنتی آندروژن موضعی است و سبب سرکوب گیرنده آندروژن انسانی است، صورت گرفته که در مرحله تحقیقات نهایی است. به تازگی در مطالعات صورت گرفته که در مجله آی.جی.دی به چاپ رسیده (2007 شماره 46) به آثار کافئین موضعی که سبب تحریک رشد فولیکول های مو به اسم آنتی اکسیدان شده توجه شده است که در حال حاضر در برخی از تونیک ها و شامپوها موجود است که احتمالا با مکانیسم مقابله و معکوس کردن آثار تستوسترون عمل می کند که مطالعات اکنون در مراحل نهایی است.ریزش موی زنانه
در این طرح ریزش مو که بیشتر به صورت ریزش موی گسترده در قسمت فوقانی سر است به طور معمول خط رویش در ناحیه پیشانی درگیر نمی گردد. هر چند حفظ موها در ناحیه پیشانی یک قانون است اما ریزش مو تا ناحیه فرق سر ادامه می یابد. یک علامت مهم در این طرح ریزش مو، مدل درخت کریستمس است که ریزش مو از سمت جلو به عقب کاهش دارد. در این طرح، ریزش مو هیپرپلاری غدد سباسه وجود دارد اما نسبت به طرح مردانه کمتر است. در حال حاضر، دلیل این نوع ریزش مو را استعداد ژنتیکی با پاسخ بیش از حد به آندروژن می دانند. هم زنان و هم مردان با طرح آلوپسی دارای مقادیر بیشتری از 5 آلفارودوکتاز و رسپتور آندروژن هستند که در ناحیه فرق و جلوی سر بیشتر و در ناحیه گیجگاهی و پشت سر کمتر است. بیشتر زنان با این طرح ریزش مو دارای پریود و دوره قاعدگی و زایایی طبیعی هستند اما در صورت همراه بودن این طرح، ریزش مو با موهای زاید در سایر نقاط بدن مانند صورت، سینه و شکم، اختلالات قائدگی و آکنه، ارزیابی دقیق از سوی متخصص پوست و مو ضروری است. در درمان این نوع آلوپسی و ریزش مو از مینوکسیدیل، آنتی آندروژن های خوراکی، اسپیرونولاکتون، سیپروترون استات و... استفاده می گردد. اما درمان با فیناستراید در بیشتر زنان مفید نیست و به آثار کافئین موضعی و ژنیسلیین موضعی که یک استروژن گیاهی است و از سویا گرفته می گردد و در برخی شامپوها و تونیک ها موجود است، اشاره شده که به خصوص در زنان بعد از کاهش هورمون های زنانه موثر است. این مطالعات در مراحل آخر خود به سر می برد.البته در انتها باید تاکید نمود ریزش مو دارای علل متعددی است که تشخیص و درمان آن از سوی متخصصان پوست و مو انجام می گردد و ضروری است بیماران از مصرف بسیاری داروها یا داروهایی که هیچ تاثیری در افزایش رشد مو نداشته و گاه سبب مسائل جسمی خواهد شد پرهیز نمایند.
منبع: http://www.salamat.com
منبع:
منبع: راسخون