عملکرد اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در بنچمارک ها؛ آیا مشکل داغی حل شده است؟ - وبلاگ دایی جان

به گزارش وبلاگ دایی جان، در این مطلب به آنالیز عملکرد اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در بنچمارک های مختلف می پردازیم تا ببینیم آیا مشکل داغی بیش از حد حل شده است یا خیر.

کوالکام به تازگی از قدرتمندترین تراشه سال 2022 خود یعنی اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 رونمایی کرد. طبق ادعای شرکت، این تراشه 10٪ سرعت بیشتری در مقایسه با نسل قبل دارد اما مسأله مهم تر اینجاست که از لحاظ توان مصرفی، 15 الی 30٪ هم کم مصرف تر شده است. اگر این ادعاها واقعاً درست از آب در بیایند، این تراشه قطعا می تواند برترین تراشه موجود برای گوشی های اندرویدی باشد.

برای اینکه متوجه این موضوع شویم، تصمیم گرفتیم به آنالیز اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 بپردازیم تا ببینیم آیا این بار کوالکام توانسته مشکل را حل نماید یا خیر. با همکاری شرکت ایسوس، یک دستگاه تست در اختیار تیم آنالیز نماینده نهاده شد که ادعا شده عملکرد تراشه تازه کوالکام درون آن، به خوبی می تواند به سایر گوشی ها تعمیم داده گردد. در نتیجه می توان به درک درستی از کیفیت پردازنده تازه رسید.

صرفا جهت یادآوری باید بگوییم کوالکام مدل استاندارد این تراشه را با همکاری سامسونگ ساخت اما نتیجه واقعاً به دور از انتظار بود. عملکرد اسنپدراگون 8 نسل 1 آنقدر بد هست که بعد از نیم ساعت فشار سنگین، تا 50٪ افت می نماید و این اصلا برای یک پرچم دار قابل قبول نیست. برای این موضوع دو مقصر وجود دارد؛ سامسونگ و ARM. سامسونگ به عنوان شرکتی که با فناوری ساخت اختصاصی خود این تراشه را فراوری نموده و ARM که گفته می گردد فناوری تازه طراحی هسته های آن مشکل دارد. حال باید دید آیا مدل پلاس می تواند مشکل داغی بیش از حد را حل نماید یا خیر که اگر این اتفاق بیفتد، به نظر می رسد مشکل از سامسونگ بوده باشد، چون مدل تازه به وسیله TSMC ساخته می گردد، در غیر این صورت می توان به ARM و فناوری طراحی هسته هایش خرده گرفت.

آنالیز اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در بنچمارک

برای اینکه ببینیم کوالکام آیا ادعای درستی مطرح نموده یا خیر، قبل از بنچمارک ها باید ببینیم مشخصات فنی محصول روی کاغذ چه تغییراتی در مقایسه با نسل قبل داشته است. طبق اطلاعاتی که در اختیار داریم، فرکانس مدل پلاس در مقایسه با نسل قبل حدودا 10٪ افزایش داشته است. تراشه مدل استاندارد از سه نوع هسته بهره می برد؛ Cortex-X2 به عنوان تک هسته قدرتمند، Cortex-A710 به عنوان سه هسته نسبتا قدرتمند و Cortex-A510 به عنوان چهار هسته کم مصرف. دقیقا همین هسته ها در مدل پلاس هم قرار دارند با این تفاوت که فرکانس آن ها از 3.0، 2.5 و 1.8 گیگاهرتز به 3.2، 2.75 و 2.0 گیگاهرتز ارتقا داشته است. فرکانس پردازشگر گرافیکی هم 10٪ افزایش پیدا نموده و این در حالی است که حتی در شرایط کنونی هم این گرافیک در مقایسه با سایر تراشه های گرافیکی دیگر، بی رقیب است. سایر بهبودی های روی کاغذ شامل حداقل 15٪ مصرف بهینه تر انرژی و 20٪ بهبود عملکرد در ازای هر وات می شوند.

با این ارتقاها، انتظار می رود اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 داغ تر باشد، البته این در صورتی است که TSMC هم نتوانسته باشد مشکل داغی بیش از حد را حل نماید. در غیر این صورت این پردازنده حتی می تواند A15 را هم در عمل پشت سر بگذارد. حال بیایید سری به بنچمارک ها بزنیم.

با بنچمارک گیک بنچ 5 آغاز می کنیم که به صورت اختصاصی، عملکرد پردازنده را در بخش تک و چند هسته ای مورد آنالیز قرار می دهد. در این تست، به ترتیب شاهد پیشرفتی 6.4 و 12.3 درصدی در مقایسه با نسل قبل بوده ایم که کاملا متناسب با انتظارات مان است. اما در عمل، یعنی زمانی که عملکرد کلی سیستم در بنچمارک های PCMark و AnTuTu مورد آنالیز نهاده شد، این تراشه فقط کمی بیشتر از 3٪ توانست بهتر از نسل قبل ظاهر گردد. این نتیجه خیلی غافلگیرنماینده نیست چون این تست ها نه تنها روی پردازنده بلکه روی حافظه رم و گرافیک هم تمرکز دارند. بنابراین اگر قرار بود پیشرفت بیشتری را ببینیم، در هر سه بخش باید این اتفاق رخ می داد.

در بخش گرافیک هم به همان مقدار که انتظار داشتیم شاهد بهبود عملکرد هستیم. بنچمارک 3DMark نشان می دهد که بهبود عملکرد اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در زمینه گرافیک حدودا 4.6٪ بوده است. در تست GFXBench هم بهبودی 5.6 درصدی مشاهده شده است که همانطور که گفته شد، خیلی زیاد نیست و از این بابت هم هیچ خرده ای به کوالکام گرفته نمی گردد چون عملکرد گرافیک مدل استاندارد به خودی خود بی نظیر هست؛ تنها مسئله ای که باید رفع گردد، مصرف انرژی بسیار بالا است.

به نظر می رسد پیشرفت ها خوب هستند، اما اگر فقط عملکرد را در نظر بگیریم، به نظر می رسد خرید محصولی با تراشه اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 یا به عبارتی ترجیح آن به محصولی با تراشه مدل استاندارد خیلی کار منطقی نخواهد بود. (در شرایطی که محصولی با تراشه مدل استاندارد در اختیار دارید). تنها نکته ای که نمی گردد فعلا آن را با دستگاهی معمولی که در بازار وجود دارد مورد آنالیز قرار داد، مصرف انرژی است، اما خوشبختانه آماری را از دستگاه های تست در اختیار داریم.

اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در مقایسه با محصولات موجود

اگر مطالب مشابه را دنبال نموده باشید، می دانید که گوشی های هوشمند کنونی در بازار، هیچ کدام نتوانستند عملکردی را که دستگاه تست خود کوالکام با اسنپدراگون 8 نسل 1 نشان داد را از خود به نمایش بگذارند. حال باید دید آیا مدل پلاس می تواند این شرایط را تغییر دهد یا خیر. برای این کار هم گوشی ایسوس راگ SM8475 را در اختیار داریم که می تواند جای خالی یک گوشی معمولی را در این تست پر کند.

اما قبل از اینکه به آنالیز تست ها بپردازیم، ذکر دو نکته حیاتی است. نخست اینکه طبق گفته های ایسوس، راگ SM8475 همچنان در نسخه آزمایشی به سر می برد و باید بهبودی ها و بهینه سازی های فراوانی روی آن صورت بگیرد. بنابراین یک سری از نتایج ممکن است با آنچه که ما در نهایت در یک گوشی دریافت می کنیم متفاوت باشد. دوم اینکه SM8475 از یک حالت تحت عنوان X-Mode هم بهره می برد که در واقع با فعال کردن آن، گوشی با نهایت قدرت کار می نماید. در این حالت هم اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 مورد آنالیز نهاده شد تا بتوانیم به درک درست تری از عملکرد آن برسیم.

با گیک بنچ آغاز می کنیم؛ جایی که راگ SM8475 توانست تقریبا عملکردی مشابه دستگاه مرجع کوالکام داشته باشد. البته این در شرایطی است که حالت X فعال باشد، یعنی دستگاه با حداکثر توان خود کار کند. در شرایطی که حالت X غیرفعال هم باشد، در بخش چند هسته ای عملکرد این تراشه در SM8475 تفاوت چندانی با مدل مرجع کوالکام یا زمانی که این حالت فعال باشد ندارد اما به نظر می رسد ایسوس در بخش تک هسته ای، عملکرد تراشه را تضعیف می نماید تا از داغ شدنش جلوگیری گردد. ولی در حالت X شاهد این مشکل نبودیم و شاید در مدل نهایی دیگر شاهد چنین چیزی نباشیم، چون همه چیز به مقدار بهینه بودن این تراشه تازه بستگی دارد. فعلا با نتایج بدست آمده، به نظر می رسد اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 توانسته در بخش چند هسته ای عملکردی نسبتا خوبی به نسبت مدل های مجهز به اسنپدراگون 8 نسل 1 از خود به نمایش بگذارد.

در تست AnTuTu و PCMark هم همانطور که مشاهده می کنید، عملکرد دستگاه مرجع کوالکام با راگ SM8475 در شرایطی که حالت X فعال باشد، نسبتا برابر است. اما اگر این حالت غیر فعال باشد، عملکرد تراشه تازه حتی از مدل مرجع کوالکام مجهز به تراشه مدل استاندارد هم ضعیف تر می گردد. همین موضوع سبب می گردد مطمئن شویم وقتی اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در یک گوشی هوشمند معمولی مورد استفاده قرار بگیرد، به خاطر بهینه سازی های مختلفی که شرکت ها برای جلوگیری از داغ شدن دستگاه انجام می دهند، در نهایت تفاوت عملکرد معناداری با مدل استاندارد نداشته باشد.

در بخش گرافیک (تست های 3DMark و GFXBench) اما نتایج اندکی پایدارتر هستند. فرق نمی نماید حالت X فعال باشد یا غیرفعال، در هر شرایط اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 توانست بهتر از نسل گذشته اش ظاهر گردد. همین هم کافی است تا مطمئن شویم حداقل در بخش گرافیک، هیچ مشکل خاصی وجود ندارد که هیچ، شاهد عملکردی پایدارتر نیز خواهیم بود. این موضوع برای گیمرها می تواند بسیار عالی باشد چرا که قدرت گرافیکی برای انجام بازی بیشترین اهمیت را دارد.

اما می رسیم به مهم ترین بخش ماجرا یعنی مصرف انرژی، جایی که نسل گذشته در آن به معنای واقعی کلمه عملکردی ناامیدنماینده داشت. حال به لطف وب سایت Android Authority، آماری از عملکرد اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 زیر فشار سنگین در اختیار داریم و می توانیم به آنالیز شرایط آن از لحاظ مصرف انرژی بپردازیم.

این تست روی گوشی ایسوس راگ SM8475 صورت گرفت که عملکردی کاملا ناامیدنماینده را نشان می دهد. اگرچه بعد از سه بار اجرای تست، این محصول توانست پایداری بی نظیری از خود به نمایش بگذارد، اما افت عملکرد از تست های بعدی آغاز شد. به گونه ای که عملکرد آن حتی از گلکسی S22 اولترا که در مدیریت مصرف انرژی قلب تپنده اش یعنی اسنپدراگون 8 نسل 1 فوق العاده ضعیف است، بدتر شد. البته همانطور که گفته شد ایسوس باید یک سری بهبودی ها را روی محصول خود انجام دهد چون سلیقه این شرکت در مدیریت منابع سخت افزاری با سایر شرکت ها فرق دارد. در نتیجه این عملکرد ممکن است در یک محصول دیگر فرق داشته باشد.

عملکرد اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 در شرایطی که حالت X فعال باشد، فوق العاده عالی و پایدار بود. به خصوص در مقایسه با تراشه نسل گذشته. اما مشکل بزرگی در این بین وجود دارد. در این حالت دمای گوشی به 50 درجه افزایش پیدا کرد در حالی که وقتی حالت X غیرفعال بود، دمای گوشی نهایتا به 37 درجه رسید. بعلاوه به جای 8٪، 15٪ از ظرفیت باتری هم کاهش پیدا کرد که نشان می دهد افزایش مصرف انرژی در این حالت تقریبا دو برابر است.

به عبارتی دیگر، اگر بخواهیم اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 را با نهایت قدرت بکار بگیریم، هم دمای بیشتری فراوری خواهد شد و هم مصرف انرژی افزایش پیدا می نماید. آن هم به مقداری که برای بسیاری از گوشی های امروزی قابل تحمل نیست. اینطور که به نظر می رسد، همکاری با TSMC برای ساخت اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 هم نتوانست به کوالکام کمکی کند. البته باز هم می گوییم این نتیجه گیری بر اساس آنالیز ابتدایی انجام شده از اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 است و باید دید در عمل، چه اتفاقی خواهد افتاد. هرچند به شخصه فکر می کنم باز هم امیدی نباشد. حداقل اگر TSMC تمام دقت و تمرکز خود را روی بهبود مصرف انرژی می کرد خیلی بهتر می شد تا الان که حتی فرکانس ها هم در هر سه هسته افزایش پیدا نموده است. طبیعتا چنین موضوعی دما و مصرف انرژی را در تراشه ای که از قبل این مشکل رنج می برد، بیشتر می نماید.

نتیجه

درست مثل مدل استاندارد، آنالیز اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 نشان داده که این تراشه هم عملکرد خیلی پایداری ندارد. بنچمارک های کوتاه مدت نشان از بهبود عملکرد در مقایسه با نسل قبل دارند اما وقتی دستگاه تحت فشار قرار می گیرد، می بینیم که همچنان مشکل مصرف بالای انرژی و داغی بیش از حد سر جایش به جای مانده است. این یعنی باز هم شرکت های فراورینماینده گوشی های هوشمند پیروز نخواهند شد تا تمام پتانسیل بالای این تراشه قدرتمند را آزاد نمایند چون در این صورت گوشی نابود خواهد شد.

بعلاوه عملکردی هم که از دستگاه مرجع کوالکام شاهد بودیم به هیچ عنوان در واقعیت دیده نخواهد شد. چون شرکت ها برای اینکه به تعادلی بین دما، مصرف باتری و قدرت سخت افزاری برسند، توان پردازنده را کاهش می دهند. در غیر این صورت چه کاربری می خواهد دمای گوشی آلومینیومی یا شیشه ای اش به 50 درجه برسد؟ اصلا مگر می توان در این حالت گوشی را در دست گرفت؟ به شخصه فکر می کنم شرکت هایی که گوشی گیمینگ فراوری می نمایند مثل همین ایسوس، لنوو، بلک شارک و… می توانند از پتانسیل بالای این تراشه به خوبی بهره ببرند چون در این گوشی ها، سیستم خنک نماینده بسیار حرفه ای تعبیه می گردد.

با این تفاسیر، نمی توان خیلی به سامسونگ خرده گرفت، هرچند عملکرد این شرکت در ساخت پردازنده واقعاً خوب نیست. اما سال جاری ظاهرا مشکل از جای دیگری نشئت می گیرد. یا مشکل از ARM است که فناوری ساخت هسته هایش باعث دردسر شده، یا مشکل از خود کوالکام که نتوانسته تراشه را به خوبی طراحی کند. چون از همین هسته ها در دایمنسیتی 9000 مدیاتک هم استفاده شده و TSMC هم وظیفه ساخت آن را برعهده دارد. این تراشه فوق العاده بهینه است؛ حال نمی دانیم مدیاتک چه فرمول خاصی را بکار برده که توانسته حتی از سامسونگ و کوالکام هم بهتر ظاهر گردد. شرکت تایوانی آنقدر در بهینه سازی تراشه هایش استثنائی عمل نموده که حتی میان رده هایش از تراشه های قدرتمند کوالکام، سامسونگ و در بعضی موارد اپل بهتر ظاهر می شوند چون می توانند عملکرد خوب خود را در طول زمان حفظ نمایند.

حال باید دید نخستین گوشی مجهز به اسنپدراگون 8 پلاس نسل 1 چه زمانی وارد بازار می گردد. قطعا با تست این گوشی بهتر می توانیم عملکرد این تراشه تازه را متوجه شویم. هرچند فعلا که امیدی دیده نمی گردد.

منبع: Android Authority